اگر یک بار در تمام عمرم کرد بودن به دردم خورده باشد همین باری بود که صدای همدلانه ی دوستان نادیده ام در آن سوی دنیا را شنیدم و شعر را فهمیدم و حس کردم و لذت بردم! دانشجویان امنستی این ویدئو را در حمایت از کمپین ساخته اند بعد از جایزه ویژه گزارشگران بدون مرز به وب سایت تغییر برای برابری حالا با دیدن این ویدئو می گویم دست مریزاد و گرمی دست های پر مهری که آن پارچه های رنگین را برافراشته اند دستان یخ بسته ی ما و تمام زنان ایرانی که به تبعیض نه می گویند را گرم می کند.. این صدای همدلانه به هر زبانی که باشد مرهمی است برای ما که حتا در خانه هایمان نمی توانیم دور هم جمع شویم و اگر فرصتی می داشتیم تا همین پارچه های رنگین منقوش به صدای حق طلبی و اعتراض را در کوچه ها و خیابان های وطن بچرخانیم حالا امضاهای بیشتری پای بیانیه ی کمپین نشانده بودیم. صدایمان که شنیده شود دلمان گرم تر خواهد بود برای ادامه ی راه چه با نوشتن و چه با گشتن در کوچه ها و خیابان ها برای گرفتن یک امضای دیگر
